Dlaczego tak ważna jest wczesna diagnoza logopedyczna ?
Proces kształtowania się języka w umyśle dziecka uruchamia się sam i trwa do 6 roku życia, najczęściej nie wymaga on udziału dziecięcej świadomości , specjalnego wysiłku ze strony dziecka, ani pracy ze strony terapeuty. Niekiedy zdarzają się jednak sytuacje które prowadzą do opóźnień rozwoju języka i zaburzeń mowy. Dokonując wczesnej diagnozy logopedycznej czyli badając podstawy warunkujące rozwój najwcześniejszych funkcji aparatu artykulacyjnego takie jak : warunki anatomiczne twarzy i jamy ustnej, poziom funkcjonowania aparatu artykulacyjnego ( ocena odruchów ), sposób karmienia dziecka oraz sposób oddychania, neurologopeda może podjąć działania pozwalające na właściwe rozpoznanie problemu i stworzenie programu terapii logopedycznej , która może zapobiec rozwinięciu lub pogłębieniu deficytów ustno – twarzowych, a w konsekwencji stworzy dziecku większe szanse na rozwój prawidłowych umiejętności komunikacyjnych. W przypadku noworodków , niemowląt i małych dzieci logopeda jest w stanie ocenić: poziom dojrzałości jego funkcji pokarmowych, które warunkują także jego przedjęzykowe zachowania pseudoartykulacyjne; synchronizację oddychania i fonacji ( oraz jej siłę ) istotną dla produkcji naturalnych ciągów fonicznych ; siłę mięśni artykulacyjnych; tor oddychania ważny dla rozwoju funkcji oddechowo – połykowych; poziom wrażliwości twarzy na dotyk ( szczególnie wygórowany u dzieci z porodów cięciem cesarskim i uszkodzonym o.u.n. ); reakcje na bodźce akustyczne; anatomiczne i funkcjonalne przygotowanie do czynności artykulacyjnych.
Terapia neurologopedyczna nie dotyczy jednak tylko małych dzieci . Zaburzenia w funkcjonowaniu układu nerwowego a co za tym idzie zaburzenia w komunikacji i przyjmowaniu pokarmu mogą dotyczyć człowieka w każdym wieku który przeszedł uraz czaszkowo – mózgowy, wylew , udar , został narażony na poważne infekcje układu nerwowego. W przypadku osób dorosłych powinniśmy zadać sobie pytania: – jaka jest mobilność i stan napięcia mięśni oralnych? Jak wyglądają jego umiejętności przyjmowania i obrabiania pokarmu? Jak połyka ?Jak oddycha ?Jak komunikuje swoje potrzeby ? Neurologopeda nie tylko pomoże nam udzielić odpowiedzi na te pytania ale również wprowadzając odpowiednią terapię znacznie poprawi komfort życia zarówno małego jak i większego pacjenta.
Zakres pracy:
- Badanie metodą Prechtla – Indywidualna trajektoria rozwojowa od urodzenia do 6 miesiąca życia – pełny koszt badania 500 zł (certyfikat Warszawa 2014 r )
Ocena globalnych wzorców ruchowych jest bardzo czułym , szybkim i nieinwazyjnym narzędziem, stanowi nawet 95 % prawidłowo postawionych diagnoz. Jest doskonałym wyznacznikiem wczesnych uszkodzeń i dysfunkcji mózgu. Służy do funkcjonalnej oceny młodego układu nerwowego od urodzenia do 6 miesiąca życia dziecka i w przypadku wystąpienia nieprawidłowości umożliwia wczesną rehabilitację.
- Diagnoza neurologopedyczna niemowlęcia która opiera się przede wszystkim na: ocenie budowy jamy ustnej i odruchowych reakcji oralnych, ocenie odruchów orofacjalnych, ocenie chwytania i ssania piersi, ocenie efektywności pobierania pokarmu, kontroli obszru ustno – twarzowego ( hipowrażliwość / hiperważliwość )
- Ocena zakresu trudności w karmieniu na podstawie klasyfikacji B.Kerznera (Diagnostic and Statistical Manual of Mentel Disorders 2013 r ) ujawni niepokojące objawy alarmowe , zachowania alarmowe oraz postępowanie w trudnościach w karmieniu
- Butelka – smoczek – łyżeczka – jak skutecznie nauczyć dziecko nowych umiejętności ?
- Postępowanie terapeutyczne w przypadku zaburzeń połykania dotyczące fazy ustno – gardłowej spowodowanej między innymi: nieprawidłowościami w budowie anatomicznej jamy ustnej, niedojrzałością funkcji orofacjalnych , obniżonym / podwyższonym napięciem mięśniowym (wypracowanie fizjologicznej pozycji wyjściowej; higiena jamy ustnej; stymulacja przygotowawcza: pędzlowanie, bodźce termiczne , wibracje , tapping ; dostosowanie konsystencji pokarmu do możliwości pacjenta)
- Terapeutyczna higiena jamy ustnej
- Badanie rozwoju mowy na tle rozwoju psychoruchowego ( od urodzenia do około 2 roku życia )
Kiedy do neurologopedy?
1. Niemowlę:
– ma problemy ze ssaniem ( zapomina o oddychaniu lub krztusi się pokarmem )
– nie lubi dotykania twarzy, broni się przed wprowadzeniem butelki albo smoczka, ma wygórowany odruch wymiotny
– ma obronność dotykową – nie lubi mycia głowy, kąpieli, dotykania, przytulania
– wystąpiły komplikacje okołoporodowe
– jeżeli pojawi się coś co Cię zaniepokoiło 😉
2. Dziecko
– nie toleruje wielu pokarmów / je tylko papki
– wymiotuje , kiedy wprowadzasz pokarmy o gęstszej konsystencji
– zachłystuje się przy jedzeniu
– nie potrafi pić z kubeczka , przez słomkę
– ma często otwarte usta , dużo się ślini
– wydaje mało dźwięków, nie interesuje się Twoją twarzą
– nie reaguje na imię, nie interesuje się dźwiękami, nie skupia wzroku na obrazkach
– nie mówi